ΘΈΛΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΠΑΛΙΌ ΜΟΥ ΕΑΥΤΌ

Έτσι  ήμουν πριν 2 χρόνια και έτσι  θέλω να γίνω ξανά! Μπορεί να είχα τα πιασιματάκια μου αλλά αισθανόμουν όμορφη, αισθανόμουν ελκυστική, αισθανόμουν γυναικάρα, αισθανόμουν ο εαυτός μου. Στην πορεία όμως κάπου χάθηκα, κάτι  έγινε και ο παλιός όμορφος εαυτός μου εξαφανίστηκε,  τον φόρτωσα βλέπετε με προβλήματα, άγχος, αρνητικά συναισθήματα με αποτέλεσμα σήμερα να έχω χάσει την Ιωάννα, το μόνο που ξέρω  είναι  ότι  κρύβεται  κάπου  μέσα μου. Που θα πάει  θα την ανακαλύψω! 

Χρόνια μου πολλά!

Χρόνια μου  πολλά και  ευτυχισμένα, να με χαίρεστε! Χθες είχα γενέθλια έκλεισα 28 χρόνια πάνω στον πλανήτη που  λέγεται  γη.  Χθες λοιπόν ήταν μία μέρα που δεν έκανα απολύτως τίποτα και  όταν λέω τίποτα το  εννοώ.

Ούπς πάλι με πήρε ο ύπνος!

Είναι   Παρασκευή   23 Δεκεμβρίου   2011, σε δύο ημέρες είναι  τα Χριστούγεννα, η ώρα έχει  πάει 8:30 μ.μ. ήρθε η ώρα να κλείσω αλλά εγώ ακόμα κάθομαι στο καινούργιο  μου  γραφείο  στο  μαγαζί  που χτίσαμε πρόσφατα με το  Χρήστο μου.

Και μετά ξύπνησα...

Είναι  Παρασκευή 29 Ιουλίου  του  2011. Είμαι στο σπίτι  μου  στο Αγρίνιο και  ετοιμάζω τις βαλίτζες μου για να φύγω διακοπές με το  Χρήστο  και  την Βασιλική.   Έχω ανοίξει  το  ράδιο  για να μου κρατάει  συντροφιά όση  ώρα ετοιμάζω τις βαλίτσες μου, νιώθω τόσο  ευτυχισμένη!

Η ανασυγκρότηση

Δεν μπορώ άλλο  αυτήν την κατάσταση  μία να νιώθω  καλά και  την  άλλη  να πέφτω στα πατώματα. Νιώθω μπερδεμένη, οι σκέψεις μου ανακατώνονται  μες στο  κεφάλι μου, πολλά πράγματα, πολλά προβλήματα, πολλά όνειρα, πολλά τα θέλω μου... Θέλω να   ηρεμήσω, θέλω να φύγω για μερικές μέρες να κρυφτώ από  όλους και  από  όλα να βάλω τις σκέψεις μου  σε μία σειρά. Αυτό θέλω και  θα προσπαθήσω να κάνω 

Τι έγινε πάλι;

Δεν πάω καλά, καθόλου  καλά, αγχώθηκαν για μία ακόμη  φορά και  τα έκανα σαλάτα! Όχι, όχι  δεν είναι δικαιολογία αυτό, αχ Χριστέ μου τι κάνω...; ψυχραιμία χρειάζεται  ψυχραιμία. Αυτή την εβδομάδα αδιαθέτησα και  είμαι  πολύ  πρησμένη, νιώθω πολύ βαριά και  επίσης νιώθω ότι  έχω κολλήσει στα ίδια κιλά. Είναι  θα μου  πείτε η κατακράτηση, ή ότι  έκοψα τα χάπια, δεν ξέρω τι είναι  αλλά νιώθω και  βλέπω ότι  είμαι  σε λάθος δρόμο. Δίνω χρόνο  στον εαυτό μου 1 ακόμη μέρα να συνέλθει και  βλέπουμε.  

Η ζωή είναι μία τρέλα!

Η ζωή είναι  μία τρέλα, ζήσε, αγάπα, γέλα... Αυτό  είναι  το  αγαπημένο  μου  στοιχάκι και  με εκφράζει  απόλυτα. Έπρεπε να φτάσω σχεδόν 30  χρονών για να καταλάβω ότι  δεν αξίζει  να παίρνεις την ζωή στα σοβαρά άλλωστε κανείς δεν βγήκε ζωντανός από  αυτή! Αρά  όσο  μείνουμε στον πλανήτη  που λέγεται  γη  ας δοκιμάσουμε  τα πάντα (σχεδόν τα πάντα), ας προσπαθήσουμε να ρουφήξουμε το  μεδούλι της ζωής, να περάσουμε καλά αδερφέ και  όταν έρθει  η ώρα να φύγουμε, ας φύγουμε  γεμάτοι  εμπειρίες!

Και 1,2,3, και 1,2,3...ωχ πιάστηκα!

Χθες όπως σας είπα πήγα Γυμναστήριο  με την φίλη μου  την Κωνσταντίνα. Μπήκαμε μέσα με τα χαμόγελα στα χείλη, καθίσαμε απέναντι από  το  γυμναστή (κορμάρα), αφού μας έκανε τις απαραίτητες ερωτήσεις, μας λέει  "σηκωθείτε, πάμε". Κοιταχτήκαμε με την  Κωνσταντίνα σκάσαμε ακόμη  ένα χαμόγελο  και  ανεβήκαμε στον διάδρομο "30 λεπτά" ακούμε τον  Κώστα να λέει.  Μάλιστα απαντάμε με μία φωνή και  εκεί  άρχισαν όλα. 30  λεπτά διάδρομος, 20  λεπτά ποδήλατο, 10  λεπτά ....δεν ξέρω πως το  λένε. Ίδρωσα, μούσκεψα, πόνεσα, ζαλίστηκα αλλά γυμναστικά η γυναίκα! Πλάκα είχε, μου άρεσε ανυπομονώ να ξαναπάω. Αν έχεις παρέα και  μάλιστα παρέα που  τα βρίσκεται περνάς καλά!  Και  εμείς χθες περάσαμε υπέροχα!

-1 κιλό ακόμη, σύνολο -5!

Αυτή  την εβδομάδα έχασα 1 κιλό, είμαι  ευχαριστημένη, μπορεί να μην πέτυχα το  στόχο  μου, αλλά είχα αποτέλεσμα. Η εβδομάδα που  πέρασε ήταν λίγο  δύσκολη   για μένα, και  παραστράτησα  πολλές φορές, λάθος μου το ξέρω, αλλά δεν αλλάζει  και  αμέσως ο άνθρωπος τις συνήθειες του! Δεν ήθελα να τιμωρήσω τον εαυτό μου  γιατί  ξέρω πως αισθανόταν. Αυτές τις στιγμές  βλέπω τον εαυτό  μου  σαν παιδάκι, θα χτυπούσατε ποτέ παιδάκι  εάν το βλέπεται  να προσπαθεί  να κάνει  κάτι αλλά μερικές φορές κάνει  λάθη; Μάλλον κατανόηση  θα δείχνατε και  θα το  βοηθούσατε να κάνει  το  σωστό. Έτσι κάνω και  εγώ μένα. Παρόλο το  λάθος μονοπάτι  βρήκα τον σωστό  δρόμο, σήμερα ξεκινάω γυμναστήριο  και  είμαι  πολύ χαρούμενη. Ξεκινάει  μια άλλη  εβδομάδα...καλά να περάσουμε!

"Χαμόγελα του πριν και χαμόγελα του μετά"

"Ποτέ μην εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους που χαμογελάνε πολύ, Αντόνιο. Χαμογελούν πολύ αυτοί που έχουν υποφέρει πολύ. Είναι ένας τρόπος να κρύβεσαι κι ένας τρόπος για να ξεχνιέσαι. Εμείς που γελάμε πολύ είναι γιατί έχουμε γνωρίσει τον πόνο. Κανείς δεν είναι τόσο ευτυχισμένος όσο αυτός που έχει υποφέρει, γιατί έχει νοιώσει το βάρος του αέρα και γνωρίζει πως σε κάθε λεπτό υπάρχει η πιθανότητα ενός τέλους. Μέσα σε δευτερόλεπτα ο κόσμος μπορεί να αναποδογυρίσει και η μπάλα της γης να πέσει πάνω σου, και τότε τίποτα πια δεν θα είναι όπως πριν. Γι' αυτό υπάρχουν χαμόγελα του πριν και χαμόγελα του μετά. Υπήρχε ένα χαμόγελο πριν πεθάνει η μητέρα μου κι ένα μετά "                                                                            

                                                             Θλιμμένοι Εραστές, Εουχένια Ρίκο

Ότι  και  να γίνει  στην ζωή σας μάθετε να χαμογελάτε, μην  τα παρατάτε. Κι αν τώρα γνωρίζεται  τον πόνο και  βιώνετε την καταστροφή αύριο  θα είστε σε θέση  να  εκτιμάτε τις μικρές χαρές της ζωής. Πως θα νιώσεις τον παράδεισο, αν πρώτα δεν έχεις ζήσει  την κόλαση;

Και είμαι ακόμα εδώ!

Σήμερα είναι Δευτέρα και  είμαι  ξανά εδώ και  όταν λέω εδώ εννοώ πίσω στα καθήκοντα της δίαιτας μου.  Τα πράγματα συνεχίζουν να με ζορίζουν άλλα μετά από  μία συζήτηση που είχα με τον εαυτό μου  συμπέρανα ότι  δεν δίνει  λύσεις η σοκολάτα. Αυτές τις ημέρες δεν τιμώρησα τον εαυτό μου για τις ατασθαλίες του γιατί από την μία περνάμε μία δύσκολή περίοδο  και  από  την άλλη  δεν  έκανε και  τίποτα φοβερές ζαβολιές, απλά λίγο  ξέφυγε. Είμαι χαρούμενη  που  είμαστε και  πάλι  στο παρασκήνιο  και που συνεχίζουμε την προσπάθεια. 

Κυριακή, γιορτή και σχόλη...

Καλή  ημέρα η σημερινή, όχι πως άλλαξαν τα πράγματα στην ζωή μου απλά ξημέρωσε άλλη μέρα. Και άλλη μέρα σημαίνει  άλλα πράγματα, άλλες σκέψεις, άλλες ιδέες κ.ο.κ. Σήμερα πήγα στην Πάτρα σε ένα μοναστήρι  "Ζωοδόχου Πηγής" λέγεται, εκεί λοιπόν συνάντησα μία Γερόντισσα, της μίλησα για τα προβλήματα μου και  ζήτησα τις συμβουλές της. Ήταν μια γλυκιά, καλοσυνάτη γριούλα με άκουσε και  προσπάθησε να με καθησυχάσει. Μου είπε ότι  τα πράγματα θα αλλάξουν αρκεί να το  πιστέψω και  να προσπαθήσω γι' αυτό, μου είπε να μην  το βάλω πότε κάτω, να είμαι  μάχιμη και  δυνατή. Μου έδωσε κουράγιο , ένιωσα όμορφα και  έφυγα από εκεί  πιο ανάλαφρη. Ύστερα πήγαμε σε μία ψαροταβέρνα, έκανα γιορτή εκεί! Εντάξει  δεν το παράκανα, έφαγα κανονική ποσότητα και  το  βράδυ δεν έφαγα τίποτα. Ξέφυγα λίγο αυτή  την εβδομάδα δεν περιμένω αποτελέσματα, αλλά δεν πειράζει σημασία έχει  που  ο στόχος μου είναι  εκεί και  σημασία έχει  ότι  έχω ακόμα θέληση  να συνεχίσω. Αυτή  η εβδομάδα ήταν ένα διάλειμμα. Καθόλου ανησυχητικό. 

Δεν αντέχω άλλο

Δεν αντέχω άλλο είναι  η φράση που  βγαίνει  συνέχεια από  το  στόμα μου. Τα πράγματα στην ζωή μου έχουν δυσκολέψει  τόσο  πολύ, που πραγματικά νιώθω φοβισμένη και  αγχωμένη και  αυτά τα συναισθήματα για την δίαιτά μου είναι  καταστροφικά. Μου ξυπνούν την επιθυμία μου για φαγητό και  όσο  και  να προσπαθώ δεν καταφέρνω και  πολλά. Δεν θέλω να πιέζω τον εαυτό  μου ξέρω μία φάση  είναι θα περάσει, θα πάρω το μάθημα που  προσπαθεί να μου διδάξει  η ζωή και  θα συνεχίσω. Υπομονή χρειάζεται.

Δύσκολη μέρα.

Η διατροφή μου έχει  αλλάξει  αρκετά, μικρά και  πολλά γεύματα  κατά την διάρκεια της ημέρας είναι  το  μυστικό μου. Οι θερμίδες που λαμβάνω δεν ξεπερνούν τις 1600 (για τον πρώτο  μήνα) την ημέρα, νιώθω συνέχεια το  στομάχι  μου χορτάτο, δεν μου λείπει  τίποτα τρώω τα γεύματα μου με ευχαρίστηση. Χθες όμως ήταν μια άσχημη μέρα. Ήθελα να φάω ότι  έβρισκα μπροστά μου, γλυκά φαγητά, ψωμί, οτιδήποτε μπορούσε  να φαγωθεί  ήθελα να το  καταβροχθίσω! Δεν ξέρω και δεν θυμάμαι  πως κατάφερα και  συγκράτησα τον εαυτό  μου  να μην πέσω στην παγίδα. Τον παρακάλεσα, τον ικέτεψα, έπεσα στα πόδια του και  κατάφερα όχι  να μην φάει  αλλά μην το  παρακάνει. Έτσι χθες έφαγα 1800 θερμίδες  αντί  1600. Οι βλακείες πληρώνονται  πάντα μου λέει  ένας φίλος μου και  έτσι  είναι,   πέραν τού  ότι  ένιωθα βαριά και  πρησμένη, έπρεπε να τιμωρηθώ κιόλας, έριξα τέτοιο   περπάτημα μετά που σίγουρα έχασα τις 200 θερμίδες που  πήρα. Ας μου γίνει  το  πάθημα μάθημα!

Δίαιτα και φαντασία

Ποιος σας είπε ότι  η δίαιτα σημαίνει  πείνα και  άνοστα φαγητά; Όποιος και  να σας το  είπε δεν διέθετε φαντασία. Η μαγειρική είναι  ένα από  τα χόμπι  μου, δεν μπορούσα λοιπόν για τους επόμενους 9-10 μήνες να λείπει  από  την καθημερινότητα μου επειδή εγώ αποφάσισα να κάνω δίαιτα. Συνήθως όταν ξεκινούσα δίαιτά έτρωγα πάντα σαλάτες ανάλατες και αλάδωτες (μπλιάχ)  και κορεατικά πάντα  ψητά. Αυτό  που  έκανα αυτή την φορά ήταν να μην κάνω δίαιτα αλλά να ακολουθήσω ένα καλό  πρόγραμμα διατροφής που θα περιλαμβάνει  τα πάντα. Έτσι  επιστράτευσα την φαντασία μου και καθημερινά δημιουργώ πιάτα πολύχρωμα και  γευστικότατα!  Μπορεί 2 φορές την εβδομάδα να τρώω κοτόπουλο  για παράδειγμα άλλα ποτέ δεν θα είναι  το  ίδιο, στην χώρα μας έχουμε απίστευτα λαχανικά, μπαχαρικά, ζυμαρικά και  ότι  άλλο  χρειαζόμαστε για να τρεφόμαστε σωστά και  υγιεινά. Ας το  εκμεταλλευτούμε έχοντας τα κάθε μέρα στον τραπέζι μας.

2+2=4!

Άλλη μία εβδομάδα έφτασε στο τέλος της και άλλα δύο  κιλά έφυγαν από  το σώμα μου. Ναι  και  αυτή την εβδομάδα έχασα 2 κιλά και  είμαι  πολύ χαρούμενη! 2+2=4 κιλά συνολικά εξαφανίστηκαν έτσι  απλά γρήγορα και  ανώδυνα. Είμαι  πολύ ευτυχισμένη, σχεδόν πετάω! Το σώμα μου αλλάζει, έχω τόση ενέργεια που θέλω να χορεύω συνέχεια, το πρόσωπο μου που πριν ήταν λες και  το είχα τσιμπήσει  σφήκες, τώρα  ξεφούσκωσε λιγάκι και  να φανταστείτε είναι  μόνο η αρχή μου απομένουν ακόμα 38 κιλά! Ο δρόμος είναι  μακρύς ακόμα αλλά είμαι  οπλισμένη με υπομονή και επιμονή και  αργά ή γρήγορα θα φτάσω στον προορισμό μου.  

Το χρονοδιάγραμμα

Έχω αναφερθεί  πολλές φορές στο πλάνο που έφτιαξα   πριν ξεκινήσω τη δίαιτα, όμως ποτέ μέχρι  τώρα δεν το  δημοσίευσα. Λοιπόν σήμερα είναι  η μεγάλη  μέρα! Θα σας αποκαλύψω τους στόχους μου και  τα βήματα που θέλω να ακολουθήσω για να φτάσω ως τον προορισμό  μου, τα 65 κιλά. Το πλάνο περιλαμβάνει  το  μεγάλο  στόχο, τα  μικρά βήματα, τα έπαθλα, τους κανόνες, τις τιμωρίες κ.ο.κ. Έχω υποσχεθεί  στον εαυτό  μου ότι  θα το  τηρήσω κατά γράμμα. Ο Σεπτέμβριος είναι  ο μήνας προσαρμογής στην καινούργια μου διατροφική  ζωή, ο Οκτώβριος όμως είναι  μήνας εφαρμογής του πλάνου μου. Κατά  την διάρκεια του ταξιδιού  κάποια από τα βήματα θα αλλάζουν ανάλογα με τα αποτελέσματα προς το παρόν όμως το χρονοδιάγραμμα έχει  ως εξής:

Αρχίζω να νιώθω διαφορετικά...

Σήμερα είναι  Δευτέρα και  είμαι  πάλι  εδώ γεμάτη ζωντάνια, ενέργεια, νιώθω υπέροχα. Πλέον τα αποτελέσματα  της προσπαθείας μου δεν φαίνονται  μόνο  στην ζυγαριά αλλά και  στο  σώμα μου. Όχι δεν άρχισα να φαίνομαι  πιο  αδύνατη  αλλά νιώθω ανάλαφρη, η δυσκοιλιότητα που με ταλαιπωρούσε εξαφανίστηκε, το  φούσκωμα που  συχνά ένιωθα  έπαψε να με ενοχλεί. Νιώθω φανταστικά, αλήθεια σας το  λέω, είμαι  ικανοποιημένη  με τον εαυτό  μου  και  αποφασισμένη  να φτάσω στο στόχο  μου. 

Η επιτυχημένη δίαιτα αρχίζει στο... μυαλό

Πριν μπω στην διαδικασία να ξεκινήσω δίαιτα δούλεψα πολύ με τον εαυτό  μου, ήθελα αυτή η φορά να είναι  διαφορετική  και  τα αποτελέσματα να είναι  θετικά. Έτσι λοιπόν άρχισα να ψάχνω και  να διαβάζω βιβλία, άρθρα και  ότι  άλλο  έπεφτε στα χέρια μου με θέμα το  αδυνάτισμα. Ανάμεσα στα κείμενα που διάβασα  βρήκα μία πολύ  ενδιαφέρουσα έρευνα, που  με  βοήθησε αρκετά. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να την μοιραστώ μαζί σας ελπίζω έστω και  λίγο να σας φανεί  χρήσιμη.  Η έρευνα λέει  ότι  οι ειδικοί εκτιμούν ότι μόλις το 5% των ανθρώπων που προσπαθούν να χάσουν βάρος τα καταφέρνουν δια παντός και ότι πάρα πολλοί διακόπτουν την προσπάθεια μετά από περίπου δύο εβδομάδες δίαιτας, όταν η απώλεια βάρους αρχίζει να επιβραδύνεται. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ξεκινάω δίαιτα. Τι να προσέχω;

Είμαι τώρα 11 μέρες σε πρόγραμμα για να χάσω τα περιττά κιλά. Είναι  από τις λίγες φορές που είμαι  σίγουρη  ότι  θα τα καταφέρω, είδη έχασα 3 κιλά!  Το λίπος δεν φεύγει  με μαγικό  ραβδί, τι είναι  αυτό  που  πρέπει να κάνουμε για να αδυνατίσουμε είναι λίγο-πολύ γνωστό: Λιγότερα λίπη, λιγότερη ζάχαρη, λιγότερο από όλα. Όλες οι δυσκολίες, όμως, αρχίζουν από τη στιγμή που ξεκινάμε να εφαρμόσουμε στην πράξη αυτές τις αρχές. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί αρχίζουμε δίαιτα, αλλά εγκαταλείπουμε την προσπάθεια ύστερα από λίγες ημέρες. Tι πρέπει, λοιπόν, να προσέξουμε για να έχει η δίαιτά μας αποτέλεσμα; Tι να κάνουμε για να μην κουραστούμε και τα παρατήσουμε; Πώς θα αντισταθούμε στους πειρασμούς και πώς θα νικήσουμε τις λιγούρες; Aκολουθήστε τις συμβουλές μου  και καλή αρχή.

Όταν η έμπνευση στερεύει ...

Σήμερα μην με διαβάζεται, δεν έχω τίποτα σημαντικό να πω. Σταματήστε είπα, μα καλά δεν με ακούτε είπα στα-μα-τή- στε. Κουφοί είστε γιατί συνεχίζεται; Είναι ανεπίτρεπτο αυτό που κάνετε δεν σας καταλαβαίνω, τόσο δύσκολο είναι να κλείσετε την συγκεκριμένη ανάρτηση; Σας παρακαλώ πολύ, σας ζήτησα μια χάρη γιατί σας είναι τόσο δύσκολο να μου την κάνετε; Δεν θέλω να με διαβάζεται. Δεν έχω τίποτα να πω. Καλά ίσως το μόνο που έχω να πω είναι ότι η δίαιτα πάει καλά, αλλά τίποτα άλλο αλήθεια δεν θέλω να σας αποκαλύψω τίποτα άλλο, εκτός από...όχι, όχι ούτε αυτό.

Το πρώτο παραστράτημα!

   Πέρασαν μόλις εννέα μέρες από  την στιγμή που ξεκίνησα αυτό  το  ταξίδι και μου φαίνεται  ότι  πέρασαν μήνες. Έχω συνηθίσει στον καινούργιο τρόπο διατροφής "μικρά και  πολλά γεύματα", τα πρώτα αποτελέσματα με ικανοποίησαν και  η διάθεσή  μου  είναι  πολύ θετική. Υπάρχουν όμως και  στιγμές που  στην επιφάνεια βγαίνει  ο παλιός εαυτός μου, αυτός που  στα δύσκολα ξεσπούσε στις πάστες σοκολάτας, στα παγωτά με μπόλικο  σιρόπι  βύσσινο και  γενικότερα σε ότι  ανθυγιεινό και  παχυντικό έβρισκε μπροστά του. Από την αρχή αντιδρούσε στις νέες διατροφικές μου συνήθειες, προσπάθησε πολλές φορές να με σαμποτάρει, αλλά είχα προετοιμαστεί  κατάλληλα και  μπορούσα να τον διαχειριστώ, ώσπου  τον έκανα σύμμαχό μου ή τουλάχιστον έτσι  πίστευα.

Ο στόχος επετεύχθη και η συνέχεια έπαιται!

Πριν μία εβδομάδα που ξεκίνησα από  τα 107 κιλά είχα βάλει  στόχο να χάσω έως σήμερα 2 κιλά. Και  ναι  τα κατάφερα, σήμερα ζυγίζω 105 κιλά. Τα 42 κιλά που ήθελα να χάσω, τώρα έγιναν 40! Τα δύο  πρώτα κιλά έφυγαν σε μία μόλις εβδομάδα. Νιώθω υπέροχα! Ξέρω έχω πολύ δρόμο  ακόμα μέχρι  τα 65  κιλά άλλα έχω υπομονή, είμαι  σίγουρη  ότι  θα τα καταφέρω. Ξέρω που θέλω να πάω και όταν έρχονται  οι δύσκολες ώρες δεν ρίχνουν κάτω, διαβάζω το  στόχο μου, κλείνω τα μάτια μου  και  ταξιδεύω στο  μέλλον... 

Σαν σήμερα

Ήταν θυμάμαι  Κυριακή απόγευμα  (6  Σεπτεμβρίου  του 2009)  όταν αναχωρούσα με τις βαλίτσες στο χέρι για την κλινική "Οι Δώδεκα  Απόστολοι". Τα συναισθήματα μου  ήταν ανάμεικτα από την μία αγωνία και  φόβος, ενώ από  την άλλη χαρά και ικανοποίηση. Εκείνο  το  βράδυ  ήταν όμορφο, ήμουνα πολύ χαρούμενη, έκανα συνέχεια πλάκα, είχα δίπλα μου δικούς ανθρώπους που ένιωθαν και  αυτοί  σαν έμενα. Κοιτούσαμε τα ρολόγια και  μας φαινόταν πως ο χρόνος έπαιζε μαζί μας κουνώντας αργά, πολύ αργά τους λεπτοδείκτες. Έπρεπε να περάσουν επτά ώρες μέχρι να ξημερώσει και  έτσι  αποφασίσαμε να κοιμηθούμε.  Δεν ξέρω για τους άλλους, εγώ πάντως παρόλο  την αγωνία κοιμήθηκα σαν πουλάκι!

Οι λέξεις έχουν δύναμη!

Τα παιχνίδια του μυαλού  είναι  αυτά που κάνουν μία κατάσταση ή  να φαντάζει  δύσκολη και  καταστροφική, ή ως ένα απλό παιχνιδάκι.   Μέχρι τώρα,  με το άκουσμα της λέξης "δίαιτα",  στο  μυαλό μου κυκλοφορούσαν λέξεις που ταίριαζαν σε κάποιο  είδος μαρτυρίου. Λέξεις σκληρές όπως στέρηση, πείνα, απογοήτευση, απαγόρευση, ατονία, άνοστα φαγητά, κούραση, ένταση, μάχη με τον ίδιο σου τον εαυτό, καταπίεση και  άλλες τέτοιες λέξεις,  που στο άκουσμά τους και  μόνο σου φέρνουν πονοκέφαλο,  δεν έλειπαν ποτέ από το λεξιλόγιο μου. Και αυτός ήταν ο λόγος που δεν ήθελα να ξεκινήσω κάποια δίαιτα τόσο  καιρό ή και  να την ξεκινούσα ήξερα από  την αρχή ότι  ήταν καταδικασμένη.  Το μυαλό  μας είναι  ένα κομμάτι  του εαυτού μας με το οποίο  μπορούμε να κάνουμε απίθανα πράγματα, αρκεί να συνεργαστούμε μαζί του. 

Τυχαίο; Δεν νομίζω!

Ο Paolo Coelho μέσα από  το βιβλίο  του  "ο Αλχημιστή" κατάφερε και  πέρασε ένα μήνυμα  το  όποιο  λέει πως "όταν θες κάτι πάρα πολύ ολόκληρο  το  σύμπαν συνωμοτεί  για να το αποκτήσεις"!  Όταν διάβασα για πρώτη φορά αυτό  το  βιβλίο μου φάνηκε ουτοπικό το  μήνυμα  που προσπαθούσε να μας περάσει ο συγγραφέας του, στην πορεία της ζωής μου όμως κάτι άλλαξε και  αυτή ακριβώς η φράση έχει  γίνει  το σλόγκαν μου. Όταν αποφάσισα να αδυνατίσω δημιούργησα ένα πλάνο στο οποίο  κατέγραψα του στόχους μου και  τα βήματα τα οποία θα έπρεπε να ακολουθήσω για να φτάσω ως τον τελικό  στόχο  με επιτυχία. Μερικά από  αυτά τα  βήματα αυτά τα έγραφα με κάποια δυσπιστία,  γιατί απλά  πίστευα ότι δεν γινόταν να τα ακολουθήσω (άλλα κόστιζαν πολλά, άλλα ήθελα παρέα και  δεν την είχα κ.ο.κ) όμως συνέχισα να τα καταγράφω, μένοντας πάντα προσηλωμένη στον στόχο μου και  εκεί λοιπόν ήταν που έγινε το  θαύμα!

Με σύμμαχο τον εαυτό μου...

Σήμερα είναι  η τέταρτη μέρα  της δίαιτας μου και  συνεχίζω ακάθεκτη!  Είμαι  πολύ  ευτυχισμένη  που καταφέρνω και παραμένω  ακόμα πίστη στην υπόσχεσή μου. Για μερικούς από εσάς ίσως να μην είναι  κατόρθωμα να ακολουθήσετε πιστά μία δίαιτα, για μένα όμως, όπως και  για πολλούς άλλους που γνωρίζω, είναι  μία νίκη. Όπως σας έχω εξομολογηθεί  έχω ένα επιβαρυμένο παρελθόν και  δεν είναι  η πρώτη φορά που προσπαθώ να χάσω κιλά. Έχω μπει σε αυτή τη διαδικασία ουκ ολίγες φορές και  το  αποτέλεσμα για τις περισσότερες απόπειρες μου ήταν απογοητευτικό. Όσο για τα σκηνικά και  το σενάριο ήταν πάντα κάπως έτσι.... 

Και συνεχίζω, συνεχίζω, συνεχίζωωω!

Σήμερα  είναι  η τρίτη  μέρα της δίαιτας μου και  ναι  την συνεχίζω με όλο  περισσότερο  ζήλο. Σας το είπα αυτή η φορά είναι  διαφορετική. Είμαι  ικανοποιημένη  από τον εαυτό μου!  Νιώθω υπέροχα. Αν και  η αλήθεια είναι  ότι  έκανα μία ζαβολιά, παραβίασα έναν κανόνα της δίαιτας. Όχι, όχι μην βιάζεστε να βγάλετε αμέσως συμπεράσματα,   δεν έφαγα κάτι  που δεν έπρεπε, άλλον κανόνα παραβίασα. 

Τίποτα, τίποτα δεν με σταματά...

  Ναι έτσι νιώθω, τίποτα δεν με σταματά, θέλω να χάσω βάρος και  θα το κάνω. Τα πράγματα στην ζωή μου  μπορεί να μην είναι τέλεια, αλλά μπορώ να στέκομαι  στα πόδια μου και  να παίρνω όσα μαθήματα θέλει να πάρω ο Θεός. Γιατί  οι  δυσκολίες για μένα είναι  μαθήματα. Μαθήματα  που  πρέπει  να πάρεις και εάν  δεν τα μάθεις ή τουλάχιστον δεν προσπαθήσεις να τα καταλάβεις, η ζωή η ίδια θα  σου τα στείλει ξανά και  ξανά ώσπου  να τα εμπεδώσεις! 

Ήρθε η ώρα

Το καλοκαίρι  που πέρασε ήταν το χειρότερο  όλων. Αγοράσαμε τροχόσπιτο και πήγαμε διακοπές με ένα φιλικό ζευγάρι. Η παρέα ήταν καλή, αν όμως  δεν μπορείς να την ακολουθήσεις πως να περάσεις καλά; Πώς να περάσεις καλά όταν όλοι κάνουν βουτιές στην θάλασσα και  εσύ παρακολουθείς από  την ξαπλώστρα, πίνοντας τον τρίτο καφέ της ημέρας; Πως να περάσεις καλά όταν οι άλλοι πάνε στον beach party φορώντας μόνο  μαγιό και εσύ κάθεσαι στο τροχόσπιτο γιατί  είχες για μία ακόμα φόρα "πονοκέφαλο"; Όπως καταλαβαίνετε πέρασα ένα δράμα.